Haritanın En Ücrâ Köşesi...

...Masidherya diye bir yer

29 Nisan 2010 Perşembe

Doğal Taşlardan Takılarım











      Nasıl ama? Acemi biri için hiç de fena sayılmazlar değil mi:)

19 Nisan 2010 Pazartesi

Ölümün Acıtan Gerçekliği

       
      Sabah dinlenememiş olarak uyandım.Biraz evi toparlayıp Kpss için ders çalışmaya başladım.Bir-iki üniteyi bitirdikten sonra artan başağrısına dayanamayıp,biraz uyumaya karar verdim."Bir saat uyusam yeter.Şu saatte uyanırım" diye düşünerek yattım.
      Bir süre sonra...
      Evdeyiz...Ev bayağı bir kalabalık.Teyzeler,kuzenler,dayımın bıcırık çocukları...Herkes mutlu.Ben de...Sonra misafirlerin gitme vakti geliyor ve kalkıp arabalara doluşup gidiyorlar.Onları uğurlayıp eve girerken "karanlığı bol ama huzurlu bir ev" diyorum içimden.Ne zamandır burda yaşıyoruz,bu ev ne zamandır bizim hiçbir fikrim yok.Sadece tuhaf bir huzur hissettiğim.Sanki farklı bir boyuttaymışız gibi..İçerden annem sesleniyor."Kapıları iyice kapat ta öyle içeri gir" diye.Geri dönüyorum söylenileni yapmak için.Hem bahçe kapısını,hem evin giriş kapısını kapatmamışım sahiden.Kapıları kapatıp içeri giriyorum.Bitişik iki odayı da olduğum yerden görebildiğim bir salondayım...O da ne! (Rahmetli) dedem gelmiş !! diyorum.Ama dedem bi masada oturmuş tek kelime bile etmiyor,öylece duruyor...Ne bir ses,ne de tepki vermeden...Direkt yanına gitmek için davranıyorum ama masanın etrafındaki sandalyelerden odaya giremiyorum.Tam olarak sandalyeler de değil;Sanki beni engelleyen görünmez bir duvar var..."Yandaki odadan dolanıp oradan girebilirsin"diyor annem.Yine kendisini göremediğim bi noktadan seslenerek...Tam yan tarafa yöneldiğimde (yani artık dedem görüş alanımın dışında kaldığında ) "Ama dedem öldü,o bize gelemezki..Rüya görüyorum o zaman" deyip yoğun bir ağlama hissiyle beraber yavaş yavaş uyanıyorum.Saate bakıyorum tam uyanmak istediğim saat.
      Ne rüyamda ne de uyandığımda ağlayamadım ama.Boğazımda düğüm olarak kaldı bi süre daha hıçkırıklarım..."Ne yani,bütün bir rüyada;hiç bilmediğimiz bir evin bizim evimiz oluşu,hiç tanımadığım bir kuzen,herkesin bir anda gelip bir anda gitmesi vs. birsürü saçmalık olabiliyor da bir tek dedemin bize gelmesi mi olamıyor?" diye kızıyorum kendime...Ve merak ediyorum; acaba rüya olduğunu farkettiğim andan sonra da devam edemez miydim rüyaya? Yanına gitsem dedemle konuşabilecek miydim acaba? diye...Bu ölümünden sonra dedemi rüyamda ilk görüşüm.O yüzden,unutursam diye yazmak istedim işte...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...